Nr 3 (11), maj 1997r.

CHWALEBNA PIEŚŃ STWÓRCY

Każdego roku w maju Hajnówka staje się miejscem szczególnym, bowiem tu wyrósł i okrzepł jedyny na świecie festiwal, gdzie ludzkie głosy, serca i dusze uczestniczą w szlachetnej rywalizacji: wyśpiewywaniu Bożej chwały, adoracji majestatu Stwórcy. To właśnie rozpromieniona wiosennym słońcem i zatopiona w soczystej zielem Hajnówka jest miejscem, do
którego podążają z najodleglejszych krańców naszego globu ludzie różnych ras i kultur, zjednoczeni myślą wdzięczności i chęcią opiewania chwały Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, poprzez zmartwychwstanie Którego nowe życie zajaśniało od grobu. Wszystkie przesłuchania konkursowe zaczynają się od paschalnego pozdrowienia „CHRISTOS WOSKRESIE” i to od razu ustawia wykonawców i słuchaczy w odpowiedniej perspektywie eschatologicznej tzn. zachęca do śpiewania hymnów na cześć „Pobieditiela ada” i naszego Odkupiciela Jezusa Chrystusa.

Muzyka cerkiewna - to wspaniale brzmiące hymny, psalmy, fragmenty Ewangelii, tropariony, kondakiony, stichiry i inne wersety Pisma Świętego - nie są niczym innym jak tekstem modlitw przyobleczonym w szatę melodii od monodii poczynając na homofonii i polifonii kończąc. Najważniejszy jest tekst modlitw, ich głęboki sens i treść; muzyka stanowi jedynie piękne uzupełnienie, bądź inkrustację tekstów liturgicznych. Wszystko co słyszymy na festiwalu w Hajnówce służy jedynemu celowi: nieustannej doksologii Boga w Trójcy Jedynego, wyśpiewywaniu chwały Najświetszej Bogarodzicy i przyjaciół Bożych, czyli świętych. Jest to z pewnością jedyny festiwal w Polsce i najbardzkj liczący się tego typu festiwal na świecie, gdzie głos PRAWOSŁAWIA brzmi tak znacząco i donośnie. Tutaj muzyka cerkiewna zyskuje odpowiednią rangę, podobnie jak dogmaty Cerkwi Prawosławnej, ikony, kalendarz juliański. To najcenniejsze skarby kultury prawosławnej, które otrzymaliśmy od naszych przodków i o ich rozwój powinniśmy zabiegać z pieczołowitością.

Podobnie jak dogmaty chrześcijańskie zawierają w sobie odwieczne prawdy o Bogu, ikony te dogmaty przybliżają nam za pomocą barw, zaś muzyka cerkiewna opiewa je przy pomocy dźwięków. Wszystko to składa się na „Wielikoje Sławosławije” -wielką doksologię, podobną do tej, którą śpiewały chóry anielskie przy narodzeniu Jezusa Chrystusa.

Hajnowski festiwal w moim najgłębszym przekonaniu ma również głęboki sens moralny, bowiem w dobie sekularyzacji życia, rozwoju cywilizacyjnego i technologicznego kładzie nacisk i wskazuje rangę wartości duchowych, tkwiących w każdym człowieku. Pierwiastek duchowy człowieka - jego dusza doznaje tu, w Hajnówce, pełnego nasycenia i puryfikacji (rodzaju oczyszczenia), że przez następne tygodnie i miesiące wraca myślą do tych wzruszeń i głębokich przeżyć, jakie były udziałem Apostołów na górze Tabor. Tam bowiem trzej Apostołowie doznawszy olśnienia i ujrzawszy Przemienionego w Majestacie Boskości Chrystusa zawołali: „dobre nam zdie byti”. Podobnie publiczność festiwalowa szczelnie wypełniająca przepiękną Cerkiew Św. Trójcy w Hajnówce uznaje „dobre nam zdie byti” Najcudowniejsze przeżycia festiwalowe, zachwyty, łzy wzruszenia i mocne bicia serc stają się możliwe dzięki wykonawcom koncertów z całego świata oraz zdobyczom techniki. Utrwalanie koncertów na taśmach magnetofonowych, płytach CD czy audycjach telewizyjnych przenosi w czasie te niezapomniane chwile i pozwala każdemu, już w domu, spokojnie przeżywać to jeszcze wiele razy, odtwarzając nagrania z koncertów

Kłaniając się nisko organizatorom, wykonawcom i słuchaczom XVI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej - Hajnówka '97, pragnę życzyć wszystkim współtwórcom tegoż festiwalu radości życia i wielu obfitych łask od Zmartwychwstałego Chrystusa.